ලබන භවයක රත්තරන් උඹ මගෙම වූවොත් ....... ....... !!! (ශනිදා රෑ දහයට XXIII )

 .

.

පැතිර හැම තැන හුදෙකලාවම පාළු බවකුත් හොඳින් දැනුණා 

අතර අහසත් දූලි පොලවත් බිංදු මල් වැහි හෙමින් වැටුණා 

නිතර නොදැකපු එහෙත් දිනයක නෙතට හුරුවූ රුවක් පෙනුණා

අතැර යන බව සිහිවුණානම් හමු නොවී අපි ඉන්න තිබුණා

හෙලන සුසුමක වැටෙන කඳුළක අයිතිකාරිය නමින් රැඳුණා 

රිදෙන තරමට නොරිද්දෙන්නට පපුවෙ උණුහුම වචන කෙරුණා 

දැවෙන මේ සිත නිවා සනහන මියුරු කවි පද නිතර ඇසුණා

පරණ වූ මුත් සොඳුරු මතකය තව තවත් දළු දමා වැඩුණා

දෙදෙන ආගිය පුරුදු තැන් ළඟ මලානික ඇස් නතර කෙරුණා 

රිදෙන මතකය වේදනාවන් දෙමින් පපුවේ බරට ඇනුණා

පරන පවකට අතරමගදී සෙනෙහෙ කුසුමන් පරව වැටුණා 

ලබන භවයක රත්තරන් උඹ මගෙම වූවොත් .......  .......  !!!

--- දුමී ---