වැහි දෙවිඳුනේ ඔබෙ කරුණා අයදින්නේ ( ශනිදා රෑ දහයට XXII )

 .

රත් පැහැ සළුව ගිණියම් වත මත   පටලා

මත් හිරු දෙවිඳු පෙරදිග අහසට     වැඩලා

අත් වන ඉරණමක පෙර සළකුණු   දැකලා

පත් නැති තුරු අරටු වැළපෙයි දුක   කියලා

කිරි උතුරවා දෙවියන් ළඟ හිස          නමලා

දිරි ගොවි රජුන් වැඩ අරඹයි දුක    නොබලා 

පිරි අරමුණක් හිත පතුලෙම සිර        කරලා

ඉරි රැඳි පොළොව හිනැහෙයි සරදම් මවලා

අඳුරු වලා පාවී යයි නැහැ                 රැඳුණේ

පිදුරු ලෙසින් පැල ගොයමද පැහැ බැඳුණේ

රුදුරු සුළඟ සරු වී දිය බිඳු               සිඳුණේ

සොඳුරු අනාගතයක පැතුමන්         බිඳුණේ

ඇහි පිල්ලමක් යට කඳුළැලි        නලියන්නේ

එහි තෙතනනය කෝ හදවත  වැලපෙන්නේ

නැහි නැහි උපදිනා සුසුමන්    වෙනුවෙන්නේ

වැහි දෙවිඳුනේ ඔබෙ කරුණා       අයදින්නේ

--- දුමී ---