සීත අඳුරෙ පලයන් මා නොකර මුලා.....( ශනිදා රෑ දහයට X ).

 .

.

පිදු  සෙනෙහසක අරුමය සිත තුළට   ගලා

සුදු  පරවියන් යුවළක් මුතු කඳුළු         සලා

කඳු මායිමේ මීදුමකට මුවා                වෙලා

මධු මාලතිය දුර ඇදුණා අහක            බලා

පොතට වද දිදී කුරුටුව             ලිව්වාට

නෙතට කඳුළු උණුහුමකින්     රැව්වාට

ගතට හිරිගඩුව සරදම්            මැව්වාට

හිතට දුකයි හැර යන බව        කිව්වාට

ඈත  මීදුමේ මැලවුණු මේඝ            බලා

පීත  පාට මල් සුවඳද නිමා              කලා

ගීත  බෙදන සියොතුනි අමනාප   වෙලා

සීත  අඳුරෙ පලයන් මා නොකර     මුලා......

--- දුමී ---