ගැඹුරු අරුතත් රුදුරු ගලකින් නෙලූ අරුමය හෙල කලාවේ..... ( ශනිදා දහයට )

 

ගැඹුරු අරුතත් රුදුරු ගලකින් නෙලූ අරුමය හෙල කලාවේ.....

දුඹුරු   පැහැගත්        සුමුදු පහසින්        දෙපා සුවමය    වැලි තලාවේ

පිඹුරු      පිටපත්  මනසෙ රැඳෙමින්        චන්ද්‍ර අර්ධය   මැවු වෙලාවේ

නැඹුරු  වන සිත්     දහම් අරණෙන්  නොයන බවමය   වෙත මුලාවේ

ගැඹුරු   අරුතත්      රුදුරු ගලකින්       නෙලූ අරුමය  හෙල කලාවේ

පළමු           කවයක  නොවන  සේ  මුදු  විසිර      රඟනව ගිණි   ලතාවන්

සිතමු  මොහොතක       විඳින    මී  බිඳු  සසර  දුක ලොව   සැදි   මනාවන්

දකිමු        එකිනෙක       දුවන    සී  සිඳු   අතර    ගජ ගව වෙති    රටාවන්

දනිමු           අරුතක    රැඳෙන  දේ  රුදු   සතර    බිය බව  දෙති   මුලාවන්

ඉරෙන්   පනදෙන  හැඩය  විහිදෙන    ලියවැලකි  නෙත  පැහැර     ගන්නා

බරෙන්  මිරිකෙන  භවය      විඳවන  ඉඟිපෙලකි     සිත    පැතිර    තණ්නා

කිරෙන්   දිය මැන  සතිය    හික්මුන    හසරැළකි   නැත     නතර   වෙන්නා

වැරෙන්  දිරිගෙන   අරිය     මග යන  පිළිවෙතකි    ඇත     නිතර   පෙන්නා

සිහින්   ලියවැල්  ඇලෙන හැඟුමන්  තුරන්     වී යන  හැඩය     තියලා

නිවන්  සිහිලැල්       රඳන    සියපත්  මලින්     පීදෙන    රසය     තවලා

දනන්  හැමකල්    ඇදෙන     පිංවත්   දමින්  නෑවෙන    සුවය  සොයලා 

බලන්  කළුගල්   මැවෙන    දසුනත් සිතින්  පේවෙන  බැතිය     වැඳලා......

--- දුමී ---