කවුරු බැන්නත් කොළඹ අහසම ප්‍රේමණීයයි වාසනාවයි ..( ශනිදා රෑ දහයට XXI )

ඕලු කුසුමක සුවඳ විලවුන් දැනී මත්වෙන හැම වෙලාවක

නෑලු අමතක දෙදෙන එක්වී සිහින අමුණපු හැඩ රටාවක

පාලු තනිකම වෙලී ආවත් සුසුම කඳුළක දුක් කතාවක

ගාලු මුවදොර අසුන මතකද සෙනෙහෙ ගැළපූ පෙර සැඳෑවක

විසල් මන්දිර අතර මග දිග ඇවිද ගිය තැන් රූ මවාලයි

මුදල් මත්තෙම රැඳුණු ජීවිත පහසු නිදහස ගෙවු මනාවයි

දවල් උදයේ සේම රැයකද නොනිදි පුරවර  දුන් සිනාවයි

සිසිල් වන්නෙමි ආදරේ ළඟ හිරුද කොළඹට දුන් ඉනාවයි 

පවුරු මායිම් වැට කඩුලු නැත හිතක් ගිය තැන මාළිඟාවයි

සයුරු සුළඟේ නැගෙන තනුවෙන් දුක තුනී වෙන කාරණාවයි

නුහුරු නුපුරුදු වුවද අතහැර යන්න හිතුවත් වේදනාවයි

කවුරු බැන්නත් කොළඹ අහසම ප්‍රේමණීයයි වාසනාවයි ..

--- දුමී --