සේල හැඩටම වතට සිරකර වසාගෙන නොයිදුල් ලැම
කෝල සිනහව මුවින් අතහැර සුසුම් හෙලනා තතු කිම
මාල ගොතමින් වාසලේ විඳි වේදනා තබමින් නිම
ආල බහ දී එනවනම් නුඹ යන්නෙමී කැන්දා මම........
( රූප සටහනට ස්තූතිය : 2Z.AI )
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
කිඳුරු පෙම්වත ඔබේ නාමෙන් සැපකි මෙලොවින් නික්ම යෑමත්... ( ශනිදා රෑ දහයට XLIII).
. . සොඳුරු මතකේ මැරී ඉපදී අතීතෙක සුව මවා පෑවත් සිඳුරු වූ හිත රිදෙනවාමයි දෙනෙත...
-
. දුරදි දැකලා හිතම පිරුණත් කුතුහලේමයි නිතර පෑරී නොරැඳි මොහොතක් කොහෙ ගියේදෝ ... -
. . පැතිර හැම තැන හුදෙකලාවම පාළු බවකුත් හොඳින් දැනුණා අතර අහසත් දූලි පොලවත් බිංදු මල් වැහි හෙමින් වැටුණා නිතර නොදැකපු එහෙත් දිනයක නෙතට හු... -
. . වටින් පිටින් වැහි අස්සේ නත්තල් සිරි සරුවේ හිමෙන් නැතත් සීතලෙන්ම මීදුම තව හැඩවේ රසින් රසය උතුරායන පදමට කවි මතුවේ ඉතින් හද...
කැන්දන් ආවද
ReplyDeleteකෝ ඉතින් තාම ආල බහ දුන්නෙ නැහැනෙ... 😀
Deleteහදවතිනම ස්තූතිය අජිත් අයියේ..ජයවේවා
තව දිගට තිබුනනං කියල හිතුනා...
ReplyDeleteමේක හදිස්සියේ ලිව්වෙ. ඒක නිසා එකකින් සීමාවුනා.
Deleteස්තූතිය සඳූ...
ජයවේවා