ළඟක පෙනී යළි සැඟවී පෙම ලියලයි ළදළූ.....

 

චන්ද්‍ර මඩල පරදන ඒ දිසි හසරැළි               රුසිරූ

ඇන්ද සේල සළුපිළි දැක බහ දුන්නද          කවුරූ

වින්ද පෙමින් ඉඟි මැරුවේ ලෙස සුරඟන    පිළිරූ

මන්ද අසළ දැවටී යළි ඈතට යන                  අයුරූ

උසින් පවුරු මාළිඟාවෙ මල් සිත්තම්               මැකුණූ

වෙසින් රකුසු වින කෙරුවද වෙන්නට පෙම     බිඳුණූ

රසින් මත්ව ඔය බැල්මට ඉඟියෙන් මන          පිරුණූ

ඇසින් පෙනෙන මානයෙමයි අප හදවත්          රැඳුණූ

ළඟක පෙනී යළි සැඟවී පෙම ලියලයි        ළදළූ

බරක සුසුම රඳවයි ලේ නහරද ඇට           මිදුළූ

ඉමක නොවන ගංගාවක තනිකමමයි     කඳුළූ

අතක දුරින් හැමදාමත් විඳින්න වෙද       මුකුළූ.........